-
مهاجرت از طریق کار
-
1404-07-23
-
75
-
0
بازار کار امارات متحده عربی به ویژه در حوزه اشتغال نیروی کار غیرماهر یا بهاصطلاح «کارگر ساده» همواره مورد توجه جویندگان کار از کشورهای مختلف منطقه و جهان قرار گرفته است. امارات به دلیل توسعه سریع اقتصادی، پروژههای بزرگ عمرانی و سیاستهای مهاجرتی نسبتاً باز، تقاضای بالایی برای کارگران ساده در بخشهای متنوع مانند ساختوساز، خدمات، نظافت، رستوران، هتل و سایر صنایع دارد. حقوق، مزایا و خدمات رفاهی کارگران ساده در امارات، علاوه بر تفاوت با کشورهای مبدأ، با سایر کشورهای عربی حوزه خلیج فارس نیز قابل مقایسه و ارزیابی است. این گزارش جامع تلاش میکند فرصتهای شغلی، سطح و تفاوت حقوق، شرایط و مراحل استخدام، بیمه و خدمات رفاهی، وضعیت مسکن و سایر جوانب کلیدی استخدام کارگران ساده در امارات را بر اساس دادههای روز و مستندات معتبر تحلیل نماید. همچنین مراکز و آژانسهای کاریابی معتبر در این حوزه معرفی خواهند شد.
اقتصاد امارات متحده عربی بر پایه تجارت، گردشگری، ساختمانسازی، خدمات عمومی و صنعتی استوار است و این ساختار، حجم قابلتوجهی از فرصتهای شغلی برای کارگران ساده در این کشور فراهم کرده است. بیشترین فرصتها در حوزههای زیر مشاهده میشود:
بر اساس آمار و گزارشهای بازار کار امارات، همچنان ساختوساز و خدمات عمومی بیشترین میزان جذب را در حوزه کارگر ساده دارند و اغلب جویندگان کار ایرانی، افغانستانی، پاکستانی، هندی و بنگلادشی در این بخشها بهکار گرفته میشوند.
با ادامه سیاست توسعه زیرساختهای شهری، برگزاری رویدادهای بزرگ (نظیر اکسپو دبی)، و گسترش مناطق آزاد تجاری، پیشبینی میشود نیاز به کارگر ساده نه تنها کاهش نیابد بلکه بهویژه در برخی حوزهها رشد کند. با توجه به پیشرفت فناوری، بخشی از مشاغل خدماتی ممکن است در آینده به سمت خودکارسازی حرکت کنند، اما در کوتاهمدت و حتی میانمدت بازار کارگران ساده تجارتمحور باقی خواهد ماند.
حداقل حقوق کارگران ساده در امارات متحده عربی در سال 2025 حدود 1200 تا 1500 درهم امارات (AED) در ماه است که بسته به شغل، تجربه، کارفرما، شرایط قرارداد و شهر محل خدمت متغیر است. اغلب شرکتها علاوه بر حقوق پایه، مواردی چون اسکان، غذا، و رفتوآمد کارگران را نیز بر عهده میگیرند که این منافع غیرنقدی میتواند ارزش قابل توجهی به بسته دستمزدی بیافزاید.
بخش مهمی از مشاغل کارگری در دبی و ابوظبی عمدتاً با دستمزد پایه 1200 الی 1800 درهم آغاز میشود. در برخی موارد، اگر تجربه کار بیشتری داشته باشید یا اضافهکاری انجام دهید، درآمد شما میتواند تا حدود 2000 درهم یا بیشتر هم افزایش پیدا کند.
همچنین دستمزد کارگران ساده در شارجه معمولاً کمی پایینتر از دبی و ابوظبی است و غالباً از 1000 درهم شروع شده و تا 1500 درهم میرسد. این رقم بسته به کارفرما و نوع شغل متغیر است، اما باید توجه داشت که هزینه زندگی در شارجه نیز نسبت به دو شهر یادشده کمتر است، بنابراین مزایا و معایب هر موقعیت شغلی را باید با هم سنجید.
در برخی پیمانها، میزان دستمزدها نسبت به سالهای پیش افزایش مختصری داشته است، بهویژه پس از اعمال اصلاحات جدید کار و افزایش آگاهی کارگران نسبت به حقوق خود. با این وجود، هنوز هم اختلاف معناداری میان حقوق کارگران ساده با کارگران فنی و متخصص در امارات دیده میشود و سطح حداقل حقوق کارگران ساده به مراتب پایینتر است.
استخدام کارگر ساده در امارات متحده عربی علاوه بر توافق با کارفرما، نیازمند رعایت شرایط قانونی و اداری ویژهای است. برخی از الزامات و مدارک عمده عبارتند از:
در موارد استثنایی ممکن است مدارک تکمیلی نظیر رزومه کاری (در صورت وجود سابقه)، مدارک تحصیلی پایه یا مدارک فنی درخواست شود که البته برای سادهترین مشاغل غالباً الزامی نیست.
تمام کارگران خارجی ملزم به انجام معاینات پزشکی قبل و بعد از ورود به امارات هستند. چنانچه پاسخ آزمایشها منفی باشد (مثلاً آلودگی به بیماریهایی چون ایدز)، صدور مجوز کار منتفی است. این تدابیر به حفظ بهداشت عمومی و پیشگیری از شیوع بیماریهای مسری کمک میکند.
باید توجه داشت که پس از پایان مدت ویزا، در صورتی که کارفرما تمایل به تمدید داشته باشد، روند تمدید به صورتی نسبتاً ساده انجام خواهد شد. اما در صورت اتمام قرارداد و عدم تمدید یا ترک کار بدون رضایت کارفرما، کارگر ملزم به خروج از کشور و عواقب قانونی مرتبط خواهد بود. همچنین کارفرما موظف است تمام هزینههای دولتی صدور ویزا، آزمایشهای پزشکی و هزینه مدیکال کارت را تقبل کند، مگر اینکه خلاف آن در قرارداد صریحاً ذکر شده باشد.
بر اساس قوانین کار امارات متحده عربی، کارگران ساده حق برخورداری از ۳۰ روز مرخصی سالانه با حقوق کامل پس از گذراندن یک سال کار متوالی را دارند. اگر مدت همکاری کمتر از یک سال باشد، تعداد روزهای مرخصی به نسبت مدت خدمت محاسبه میشود. این قانون شامل مرخصی سالانه، مرخصی بیماری، مرخصی اضطراری، مرخصی ازدواج، تولد فرزند و سایر موارد خاص نیز میشود ولی مرخصیهای فوق صرفاً تحت شرایط ویژه مطابق متن قرارداد یا مقررات شرکت قابل اعمال است .
در برخی پیمانها، متقاضی میتواند برای موارد خاص از مرخصی بدون حقوق استفاده کند اما کارفرما الزام قانونی به پرداخت مزایایی در این ایام ندارد. همچنین، در صورت اضافهکاری و اشتغال در روزهای تعطیل رسمی کشور، طبق قانون دستمزد ویژه و فوقالعاده به کارگر پرداخت خواهد شد.
مرخصی با حقوق کامل یکی از نقاط قوت نظام کاری امارات نسبت به برخی کشورهای منطقه است و در صورت فسخ قرارداد نیز کارگر بابت مرخصی استفادهنشده حقالسعی دریافت میکند. در صورت بیماری، حق مرخصی بیماری تا ۹۰ روز در سال وجود دارد که طی ۱۵ روز اول با حقوق کامل، ۳۰ روز بعد با نصف حقوق، و ۴۵ روز باقیمانده بدون حقوق خواهد بود.
در امارات متحده عربی، کارگران خارجی (به ویژه کارگران ساده) تحت پوشش سیستم تأمین اجتماعی فراگیر نظیر آنچه در کشورهای اروپایی یا ایران وجود دارد قرار ندارند. اما طبق قانون کار، الزامات حداقلی برای بیمه سلامت و پشتیبانی درمانی کارگران وجود دارد.
کارگران ساده پس از اتمام دوره خدمت و قطع همکاری، مشمول دریافت End of Service Benefits میشوند که معادل ۲۱ روز حقوق پایه به ازای هر سال خدمت در پنج سال اول و ۳۰ روز حقوق برای سالهای بعد است. این مبلغ غالباً یکجا و به ارز ملی پرداخت میشود و کارگر پس از تسویه موظف به ترک خاک امارات خواهد بود.
یکی از مؤلفههای کلیدی قرارداد کارگران ساده در امارات، تعهد کارفرما به تأمین مسکن استاندارد برای نیروی کار است. عمدتاً شرکتهای بزرگ و متوسط طبق قانون موظف به ارائه اقامتگاه مناسب، خوابگاه یا اتاق مشترک با امکانات پایه هستند. اگر کارفرما قادر به تأمین مسکن نباشد، باید مابهالتفاوت آن را بهصورت نقدی به کارگر بپردازد تا کارگر بتواند سرپناه مناسب تهیه کند.
اغلب مراکز اسکان کارگران ساده، خوابگاههای جمعی با ظرفیت بالا هستند که شامل اتاقهای چندنفره، سرویسهای بهداشتی مشترک، آشپزخانههایی با حداقل امکانات، سالن غذاخوری و بعضاً فضای سبز و تفریحیاند. سطح آرامش و کیفیت این مراکز بسته به اعتبار کارفرما، شرکت پیمانکار و موقعیت جغرافیایی شهر متفاوت است. در شهرهایی مانند دبی و ابوظبی معمولاً سطح بالاتری از استاندارد و کیفیت حفظ میشود و خوابگاهها تحت نظارت مراجع شهری هستند تا حداکثر ظرفیت اتاق و بهداشت عمومی رعایت شود.
کارگران در شارجه و مناطق دوردست ممکن است با اسکانهایی با کیفیت پایینتر و تراکم بیشتر مواجه شوند. با این وجود، امارات تلاش کرده است در سالهای اخیر استاندارد خوابگاهها را بالا ببرد و نظارت بیشتری بر قراردادهای اسکان کارگران اعمال نماید. باید توجه داشت که کارگران میتوانند با موافقت کارفرما، خانه شخصی یا خوابگاه خصوصی اجاره نمایند ولی غالباً مقرون به صرفه نیست و اکثر کارگران از اقامتگاههای جمعی استفاده میکنند.
در بیشتر قراردادهای کارگران ساده، کارفرما علاوه بر حقوق پایه، هزینه غذای روزانه و حملونقل بین خوابگاه تا محل کار را تأمین میکند. این خدمات بخشی جداییناپذیر از بسته حقوق و مزایا محسوب میشوند و باعث میشوند کارگر ساده بخش عمده درآمد خود را ذخیره یا برای خانواده ارسال کند. در مناطق صنعتی و ساختوساز دور از مناطق شهری، این خدمات اهمیت بیشتری دارند زیرا هزینه انتقال و تغذیه ممکن است برای کارگران دشوار باشد.
برخی کارفرمایان قراردادی، امکان دریافت وامهای خرد یا مساعده را برای کارگران مهیا میکنند که کارگر در صورت نیاز میتواند درخواست نماید. پرداخت حقوق ماهیانه غالباً از طریق کارت بانکی یا نقدی صورت میگیرد و بانکهای امارات برای کارگران خارجی حسابهای ویژهای ایجاد میکنند. با این حال، شرایط افتتاح حساب و استفاده از خدمات بانکداری برای کارگران ساده محدودیتهایی دارد و بسته به سیاست بانک، برخی خدمات فقط با حضور حامی شغلی (کارفرما) ارائه میشود.
هرچند بسیاری از کارگران از امکانات تفریحی کمتری برخوردارند اما برخی کمپهای بزرگ و شرکتهای معتبر، امکانات فرهنگی، ورزشی و اینترنت رایگان را برای بهبود روحیه و کیفیت زندگی کارگران فراهم میکنند. ایجاد فضای سبز، سالنهای ورزش سبک، کتابخانه و اینترنت وایفای (هرقدر محدود) گامی مثبت در این حوزه تلقی میشود و اثر مثبتی در کاهش فشارهای روحی کارگران دارد.
محل کار |
حداقل حقوق ماهیانه (واحد پول محلی) |
معادل تقریبی به دلار آمریکا |
توضیحات |
دبی (امارات) |
1200 - 1800 AED |
325 - 490 USD |
بالاترین سطح در امارات |
ابوظبی (امارات) |
1300 - 2000 AED |
355 - 545 USD |
نزدیک به دبی، خدمات رفاهی بیشتر |
شارجه (امارات) |
1000 - 1500 AED |
270 - 410 USD |
پایینتر از دبی و ابوظبی |
عربستان سعودی |
1500 - 2300 SAR |
400 - 610 USD |
بستگی به شهر و نوع کار |
عمان |
120 - 150 OMR |
310 - 390 USD |
کمتر از امارات، اما رفاه بالاتر |
قطر |
1200 - 1700 QAR |
325 - 465 USD |
سطح رفاه و کیفیت اسکان بالاتر |
بحرین |
120 - 150 BHD |
320 - 400 USD |
مزایای اجتماعی محدودتر |
کویت |
100 - 160 KWD |
325 - 520 USD |
کارفرما معمولاً خدمات رفاهی تأمین میکند |
همانگونه که جدول فوق نشان میدهد، حقوق کارگران ساده در امارات (دبی و ابوظبی) از بسیاری کشورهای همسایه بالاتر است، اما در عربستان سعودی و کویت نیز دستمزد در برخی بخشها با امارات رقابت میکند. با این حال، مزایای جانبی، اسکان، بیمه و کیفیت زندگی روزمره در کشورهای حوزه خلیج فارس با یکدیگر تفاوت قابل توجهی دارد. بهعنوان نمونه، حداقل حقوق در عربستان از 1500 ریال سعودی آغاز میشود که بر اساس نرخ روز برابر با حدود 400 دلار آمریکا است و در شهرهای بزرگتر ممکن است تا 2300 ریال یا کمی بیشتر افزایش یابد.
در عمان، دستمزد روزانه کارگر ساده معمولاً 5 تا 6 ریال عمانی (معادل حدود 15 تا 16 دلار) برآورد میشود و حقوق ماهانه بین 120 تا 150 ریال یا حدود 310 تا 390 دلار است. این میزان حقوق از امارات و عربستان پایینتر بوده اما هزینه زندگی نیز کمتر است و کیفیت اسکان کارگران در عمان به نسبت مطلوب ارزیابی میشود.
حقوق کارگران ساده در قطر نیز نسبتاً مشابه امارات است و حداقل حقوق ماهانه حدود 1200 ریال قطری معادل 325 دلار میباشد. با تصویب قوانین جدید حمایت از کارگران خارجی و الزام کارفرماها به تامین خوابگاه، کلاسهای آموزشی، بیمه سلامت و واریز مستقیم دستمزد، قطر تبدیل به مقصدی رقابتی برای کارگران ساده شده است.
در بحرین، حداقل حقوق ماهانه کارگر ساده در سال 2025 بین 120 تا 150 دینار بحرینی (320 تا 400 دلار آمریکا) تخمین زده میشود اما مزایای اجتماعی و خدمات رفاهی آن کمتر از امارات و قطر است.
در کویت، حقوق پایه کارگران ساده با حداقل 100 دینار کویتی آغاز میشود که معادل 325 دلار است و تا 160 دینار (520 دلار) برای کار با تجربهتر افزایش مییابد. غالباً در کویت نیز کارفرما متعهد به تامین مسکن و غذاست که بخش مهم مزایا را تشکیل میدهد.
در نهایت باید توجه داشت که دبی بالاترین سطح دستمزد را در امارات دارد و خدمات رفاهی در این شهر نسبتاً کاملتر است، ابوظبی نیز پشتیبانی قویتری از کارگران دارد و شارجه به دلیل پایین بودن هزینههای اسکان و زندگی، بهتبع حقوق کمتری میپردازد. با وجود این، هزینههای زندگی و ارسال پول به کشور مبدا نیز در انتخاب محل کار بسیار تاثیرگذار است و کارگران باید این متغیرها را در تصمیم خود لحاظ کنند.
دبی به عنوان پایتخت تجاری امارات، بیشترین فرصت شغلی و بیشترین سطح دستمزد را حتی در سادهترین مشاغل کارگری ارائه میدهد. پروژههای ساختوساز عظیم، رونق گردشگری و وجود شرکتهای بینالمللی در این شهر باعث شده است کارفرمایان برای جذب کارگر، حقوق بالاتری نسبت به شهرهای دیگر پیشنهاد دهند.
در مقابل ابوظبی، پایتخت سیاسی و مرکز نفتی امارات، با سبدی متنوع از مشاغل خدمتی و صنعتی، در سالهای اخیر تلاش کرده تا از نظر حقوق و خدمات رفاهی با دبی رقابت کند. در عین حال بسیاری از شرکتهای دولتی و شرکتهای بزرگ شبهدولتیِ ابوظبی اضافهکاری، پاداش سالانه و مزایای رفاهی بیشتری به نیروی کار خود ارائه میدهند که در مجموع بسته دریافتی کارگر را ارتقا میدهد.
شارجه، سومین شهر بزرگ امارات و قطب فرهنگی کشور، با توجه به ساختار اقتصادی متفاوت، فرصتهای شغلی کمتری در صنایع بزرگ و بینالمللی دارد و به همین دلیل سطح حقوق کارگران در شارجه نسبت به دبی و ابوظبی پایینتر است. البته هزینههای زندگی و اسکان نیز در شارجه کمتر است و چنانچه کارگر بخواهد مبلغ بیشتری پسانداز یا برای خانواده بفرستد، میتواند به واسطه صرفهجویی در مخارج، این هدف را محقق سازد.
در سال 2025، بر اساس گزارشهای کاریابی و نشریات بازار کار امارات:
آژانسهای معتبر کاریابی نقش مهمی در پیوند دادن کارجویان ایرانی و غیرایرانی با کارفرمایان امارات دارند. این آژانسها خدماتی چون مشاوره شغلی، ترجمه مدارک، آموزش زبان و کمک در اخذ ویزا را ارائه داده و با توجه به شناخت قوانین روز بازار کار امارات، ریسک بیکاری، کلاهبرداری و سوءاستفاده را به حداقل میرسانند.
چند مورد از شناختهشدهترین مراکز و آژانسهای کاریابی که معمولاً اعتبار مناسبی دارند و توسط سایتها و منابع معتبر معرفی شدهاند به شرح زیر است:
اگرچه امارات نسبت به بسیاری از کشورهای منطقه بازار جذابتری برای کارگران ساده دارد، اما چالشهایی چون پایین بودن علَم حقوق نسبت به هزینه زندگی، ساعات کار بالا، فشارهای روانی ناشی از غربت و دشواری انطباق با فرهنگ جدید، حمایت ضعیف حقوقی هنگام بروز اختلاف با کارفرما و امکان وقوع کلاهبرداری توسط برخی واسطهها، همچنان وجود دارد. همچنین قوانین سختگیرانه مهاجرتی، امکان ابطال ویزا و عدم تمدید بعد از پایان قرارداد چالشهای دیگری برای تعدادی از شاغلین به شمار میرود.
امارات متحده عربی، به ویژه شهرهای دبی و ابوظبی، مقصد مهم و جذابی برای کارگران ساده ایرانی و غیرایرانی است. فرآیند قانونی استخدام کارگر ساده، در عین ساده بودن، نیازمند دقت فراوان و تبعیت از اصول و مقررات خاص است. حداقل دستمزد کارگران ساده در امارات بسته به شهر، نوع شغل و کارفرما میان ۱۲۰۰ تا ۲۰۰۰ درهم متغیر است که در مقایسه با سایر کشورهای خلیج فارس مانند عربستان، قطر، عمان و کویت، در بسیاری موارد رقابتی و حتی بالاتر میباشد. وجود خدمات رفاهی چون اسکان، بیمه پایه سلامت، تغذیه و حملونقل، امنیت شغلی، مرخصی سالانه و حق پایان کار شرایط نسبتاً مطلوبی برای کارگران به همراه داشته است.
ثبت دیدگاه جدید
0 دیدگاه