ویزای توریستی 2026 | راهنمای ویژه برای مسافران جام جهانی فوتبال 2026

ویزای توریستی نوعی مجوز ورود موقت به یک کشور خارجی است که به افراد اجازه می‌دهد برای اهداف گردشگری، تفریحی، بازدید از خانواده یا دوستان، بدون قصد کار، تحصیل یا اقامت دائمی، وارد شوند؛ این ویزا معمولاً برای مدت محدود مانند ۳۰ تا ۹۰ روز صادر می‌شود و می‌تواند تک‌ورودی یا چندورودی باشد. برای دریافت آن، متقاضیان باید مدارک ضروری مانند پاسپورت معتبر، اثبات توانایی مالی برای پوشش هزینه‌های سفر، برنامه سفر دقیق، بلیط رفت‌وبرگشت و گاهی دعوت‌نامه ارائه دهند تا ثابت کنند پس از پایان دوره ویزا به کشور خود بازمی‌گردند. در کشورهای مختلف نام‌های متفاوتی دارد، مانند B-2 در ایالات متحده، Schengen در اتحادیه اروپا یا Visitor Visa در کانادا، و رعایت محدودیت‌های آن ضروری است، زیرا تخلف مانند ماندن بیش از حد مجاز می‌تواند منجر به جریمه، اخراج یا ممنوعیت ورود آینده شود.

شرایط عمومی دریافت ویزای توریستی 2026

ویزای توریستی (معمولاً برای گردشگری، بازدید کوتاه‌مدت یا تفریح) بسته به کشور مقصد، شرایط متفاوتی دارد، اما به طور کلی شامل اثبات قصد موقت سفر، توانایی مالی و عدم تمایل به اقامت دائمی است. برای سال 2026، تغییرات احتمالی مانند راه‌اندازی سیستم ETIAS (پیش‌تأیید الکترونیکی سفر به اروپا با هزینه ۷ یورو) از اواسط سال برای شهروندان برخی کشورها اعمال می‌شود، که شامل بررسی بیومتریک است. فرآیند درخواست معمولاً شامل پر کردن فرم آنلاین، مصاحبه و ارائه مدارک است، با زمان پردازش از چند روز تا چند هفته (مثلاً ۱۵ روز برای شینگن یا ۳-۵ روز پس از مصاحبه برای آمریکا).

مدارک لازم

• پاسپورت معتبر با حداقل ۶ ماه اعتبار پس از پایان سفر (برای آمریکا، حداقل ۶ ماه مگر توافقات خاص کشور).
• فرم درخواست ویزا (مانند DS-160 برای آمریکا یا فرم استاندارد شینگن).
• عکس پاسپورتی جدید (معمولاً ۲x۲ اینچ با زمینه سفید، بدون لبخند).
• اثبات پیوند با کشور مبدأ (مانند گواهی اشتغال، حقوق‌نامه، سند مالکیت، ثبت‌نام دانشجویی یا روابط خانوادگی).
• برنامه سفر دقیق (بلیط رفت‌وبرگشت، رزرو هتل، بلیط رویدادها یا دعوت‌نامه از میزبان).
• رسید پرداخت هزینه ویزا (مثلاً ۱۸۵ دلار برای آمریکا یا ۸۰ یورو برای شینگن).
• مدارک اضافی مانند گواهی پزشکی یا سابقه سفر برای موارد خاص.

شرایط مالی و گردش حساب بانکی

برای اثبات توانایی پوشش هزینه‌های سفر بدون وابستگی به کار در کشور مقصد، باید مدارک مالی ارائه دهید. حداقل موجودی بانکی بسته به کشور و مدت اقامت متفاوت است (مثلاً ۵۰-۱۰۰ دلار در روز برای سفرهای عمومی، یا حداقل ۵۰۰۰ دلار برای دو هفته در آمریکا). اگر حامی مالی داشته باشید، مدارک او (مانند سوگندنامه حمایت مالی، کپی پاسپورت و اثبات درآمد) لازم است.

• گردش حساب بانکی: معمولاً صورت‌حساب‌های ۳ تا ۶ ماه اخیر (با نام، شماره حساب، تاریخ و موجودی جاری) به صورت PDF یا اصل مهرشده توسط بانک. این مدارک باید نشان‌دهنده درآمد منظم، هزینه‌ها و توانایی مالی باشند (حساب‌های پس‌انداز یا کارت‌های اعتباری ممکن است پذیرفته نشود).
• اثبات درآمد: حقوق‌نامه‌های ۳-۶ ماه اخیر، اظهارنامه مالیاتی یا گواهی اشتغال.برای شینگن، اثبات معیشت (مانند حداقل موجودی روزانه بسته به کشور) ضروری است. در آمریکا، تمرکز روی اثبات کلی توانایی پرداخت هزینه‌هاست بدون حداقل مشخص.

بیمه مسافرتی

بیمه مسافرتی اغلب الزامی است، به ویژه برای شینگن که حداقل پوشش ۳۰,۰۰۰ یورو برای هزینه‌های پزشکی، تخلیه اضطراری و بازگشت جسد را می‌طلبد و باید برای کل منطقه شینگن معتبر باشد. برای آمریکا، بیمه اجباری نیست اما توصیه می‌شود برای پوشش هزینه‌های پزشکی بالا. بیمه باید از شرکت‌های معتبر باشد و پوشش‌هایی مانند لغو سفر، حوادث و اموال شخصی را شامل شود. مدارک بیمه شامل گواهی خرید، صورت‌حساب بانکی یا رسید تعمیر در موارد خاص است.

انواع ویزای توریستی و مدت اعتبار آن‌ها

ویزای توریستی به طور کلی به دو نوع اصلی تک‌ورودی (Single Entry) و چندورودی (Multiple Entry) تقسیم می‌شود، که هر کدام بسته به کشور صادرکننده، مدت اعتبار (Validity) و مدت اقامت مجاز (Duration of Stay) متفاوتی دارند. ویزای تک‌ورودی تنها اجازه یک بار ورود به کشور را می‌دهد و پس از خروج، اعتبار آن پایان می‌یابد، در حالی که ویزای چندورودی امکان ورود و خروج چندین بار در طول مدت اعتبار را فراهم می‌کند. مدت اعتبار ویزا نشان‌دهنده بازه زمانی است که ویزا معتبر است (مانند ۳ ماه تا ۱۰ سال)، اما مدت اقامت به زمان مجاز ماندن در هر ورود اشاره دارد (معمولاً ۳۰ تا ۱۸۰ روز). تمدید ویزا نیز بسته به قوانین کشور ممکن است، اما اغلب نیاز به دلایل موجه و درخواست رسمی دارد.

ویزای تک‌ورودی (Single Entry)

این نوع ویزا تنها برای یک ورود معتبر است و پس از خروج از کشور، حتی اگر زمان اعتبار باقی مانده باشد، نمی‌توان دوباره وارد شد. مثلاً در تایلند، ویزای تک‌ورودی توریستی تا ۶۰ روز اقامت اجازه می‌دهد و اعتبار آن معمولاً ۳ ماه از تاریخ صدور است. در ژاپن، ویزای تک‌ورودی تا ۳ ماه اعتبار دارد و مدت اقامت تا ۹۰ روز است. در کامبوج، ویزای تک‌ورودی توریستی برای ۳۰ روز اقامت معتبر است و باید ظرف ۳ ماه از صدور استفاده شود. این نوع ویزا برای سفرهای کوتاه و یک‌باره مناسب است و تمدید آن معمولاً ممکن است، اما نیاز به خروج و درخواست مجدد دارد.

ویزای چندورودی (Multiple Entry)

این ویزا اجازه ورود و خروج چندین بار را می‌دهد و برای مسافرانی که قصد سفرهای مکرر دارند، ایده‌آل است. در کانادا، ویزای چندورودی تا ۱۰ سال اعتبار دارد و مدت اقامت در هر ورود توسط افسر مرزی تعیین می‌شود (معمولاً تا ۶ ماه). در ایالات متحده (B-2)، ویزای چندورودی می‌تواند تا ۱۰ سال اعتبار داشته باشد (بسته به ملیت، مانند برای شهروندان هند)، با مدت اقامت تا ۶ ماه در هر ورود، و هیچ محدودیت مشخصی برای تعداد ورودها وجود ندارد. در تایلند، ویزای چندورودی تا ۶ ماه اعتبار دارد با ۶۰ روز اقامت در هر ورود. در هند، ویزای توریستی چندورودی می‌تواند تا ۱۰ سال اعتبار داشته باشد برای ملیت‌های خاصی مانند ایالات متحده و کانادا. تمدید این ویزا اغلب نیاز به درخواست رسمی دارد و ممکن است محدود باشد.

مدت اعتبار و اقامت

مدت اعتبار ویزا (Validity Period) بازه زمانی است که ویزا قابل استفاده است، در حالی که مدت اقامت (Duration of Stay) زمان مجاز ماندن پس از ورود است. برای مثال، در ایالات متحده، اعتبار ویزای B-2 می‌تواند از ۱ ماه تا ۱۰ سال باشد (در سال ۲۰۲۵، برای برخی کشورها مانند غنا، اعتبار به ۴۸ ماه کاهش یافته است)، اما اقامت هر بار تا ۶ ماه است. در اتحادیه اروپا (شینگن)، ویزای توریستی معمولاً ۹۰ روز اقامت در ۱۸۰ روز اجازه می‌دهد، با اعتبار تا ۵ سال برای چندورودی. این مقادیر بسته به ملیت متقاضی و سیاست‌های سال ۲۰۲۵ تغییر می‌کند.

تمدید ویزا

تمدید ویزا (Extension) امکان افزایش مدت اقامت را فراهم می‌کند، اما نه همیشه اعتبار ویزا را. در ایالات متحده، می‌توان با فرم I-539 درخواست تمدید داد، اما باید قبل از انقضای اقامت فعلی اقدام کرد و دلایل موجهی مانند بیماری یا رویدادهای غیرمنتظره ارائه داد. در کانادا، تمدید آنلاین امکان‌پذیر است، اما ویزای چندورودی معمولاً نیاز به تمدید ندارد مگر برای اقامت طولانی‌تر. در تایلند و ژاپن، تمدید تا ۳۰ روز ممکن است، اما اغلب نیاز به خروج و ورود مجدد دارد. توجه: تمدید بیش از حد می‌تواند منجر به مشکلات آینده در درخواست ویزا شود، و برای سال ۲۰۲۶ تغییرات احتمالی مانند سیستم‌های الکترونیکی جدید (مانند ETIAS در اروپا) تأثیرگذار خواهد بود.

کشورهای پرطرفدار برای ویزای توریستی 2026

در سال ۲۰۲۶، کشورهای محبوب برای گردشگری بر اساس روندهای جستجو و پیش‌بینی‌ها شامل مقاصدی مانند پاریس (فرانسه)، بارسلونا (اسپانیا)، رم (ایتالیا) در اروپا؛ کبک در کانادا؛ مین و ویل (کلرادو) در آمریکا؛ و بانکوک (تایلند)، توکیو (ژاپن)، جاکارتا (اندونزی) و جافنا (سریلانکا) در آسیا می‌شود. این مقاصد به دلیل جاذبه‌های فرهنگی، طبیعی و رویدادهایی مانند جام جهانی فوتبال در آمریکا و کانادا، تقاضای بالایی برای ویزای توریستی خواهند داشت. آسانی دریافت ویزا بر اساس نرخ تأیید، زمان پردازش و الزامات (مانند مدارک مالی، بیمه و مصاحبه) ارزیابی می‌شود، در حالی که هزینه‌ها شامل هزینه درخواست و هزینه‌های اضافی مانند ETIAS برای اروپا است. در ادامه، مقایسه‌ای برای مناطق مشخص‌شده ارائه می‌شود، با تمرکز روی شهروندان غیراتحادیه اروپا یا غیرشهروندان (مانند ایرانیان یا شهروندان آسیایی/آمریکایی که نیاز به ویزا دارند). توجه: آسانی و هزینه‌ها بسته به ملیت متقاضی متفاوت است و برای شهروندان برخی کشورها (مانند آمریکا یا کانادا) ممکن است ویزا آزاد یا ساده‌تر باشد.

اروپا (شینگن)

کشورهای محبوب: فرانسه (پاریس)، اسپانیا (بارسلونا، کادیز)، ایتالیا (میلان، رم)، بلژیک (بروکسل) و فنلاند.

• آسانی دریافت: متوسط تا سخت؛ نرخ تأیید بالا در ایسلند (۹۳.۵۳%) و فرانسه (بیشترین صدور ویزا)، اما سخت در مالت. فرآیند شامل فرم آنلاین، مدارک مالی (حداقل ۵۰-۱۰۰ یورو در روز)، بیمه (حداقل ۳۰,۰۰۰ یورو پوشش) و گاهی مصاحبه است. از اواخر ۲۰۲۶، ETIAS (پیش‌تأیید الکترونیکی) برای شهروندان ۵۹ کشور ویزافری (مانند کانادا، آمریکا، ژاپن) الزامی است، با زمان پردازش چند دقیقه تا ۹۶ ساعت. زمان پردازش ویزا: ۱۵-۶۰ روز.
• هزینه‌ها: ۸۰ یورو برای ویزای شینگن؛ ETIAS از ۷ یورو به ۲۰ یورو افزایش می‌یابد (برای بزرگسالان، کودکان رایگان).

کانادا

کشورهای محبوب: کبک، با تمرکز روی پارک‌های طبیعی و تجربیات بومی.

• آسانی دریافت: متوسط؛ فرآیند عمدتاً آنلاین از طریق  IRCC، با نیاز به بیومتریک حضوری. نرخ تأیید بالا برای متقاضیان با مدارک قوی (اثبات مالی، برنامه سفر، پیوند با مبدأ). برای شهروندان برخی کشورها مانند آمریکا، ویزافری با  eTA (7 دلار کانادا). زمان پردازش: ۱۵-۳۰ روز، اما تا چند ماه در دوره‌های شلوغ مانند پیش از جام جهانی ۲۰۲۶.
• هزینه‌ها: ۱۰۰ دلار کانادا برای ویزا + ۸۵ دلار برای بیومتریک؛ eTA ۷ دلار کانادا.

آمریکا

کشورهای محبوب: مین، ویل (کلرادو)، دیر ولی (یوتا)، با افزایش تقاضا به دلیل جام جهانی ۲۰۲۶.

• آسانی دریافت: سخت؛ نیاز به فرم DS-160 آنلاین، مصاحبه حضوری و اثبات قصد بازگشت. نرخ تأیید بسته به ملیت متفاوت (بالا برای شهروندان اروپایی با  ESTA). زمان پردازش: ۳-۵ روز پس از مصاحبه، اما تا ۲-۳ ماه در دوره‌های پرتقاضا. برای شهروندان ۴۰ کشور ویزافری، ESTA  (21 دلار) الزامی است.
• هزینه‌ها: ۱۸۵ دلار برای ویزای  B-2؛ ESTA ۲۱ دلار + هزینه‌های اضافی مانند ۲۵۰ دلار هزینه صداقت ویزا یا ۲۴ دلار I-94 در برخی موارد.

کشورهای آسیایی

کشورهای محبوب: تایلند (بانکوک)، ژاپن (توکیو)، سریلانکا (جافنا)، هند (جایپور)، سنگاپور، مالزی، اندونزی (بالی) و چین (پکن).

• آسانی دریافت: آسان‌ترین گروه؛ تایلند و سریلانکا با ویزای الکترونیکی یا بر ورود (eVisa  یا  Visa on Arrival) و نرخ تأیید بالا. سنگاپور و مالزی ویزافری برای بسیاری (تا ۹۰ روز). ژاپن ویزافری برای ۶۸ کشور (مانند آمریکا، کانادا) یا eVisa ساده. فرآیند آنلاین و سریع (چند روز تا فوری)، با الزامات کم مانند بلیط بازگشت و اثبات مالی محدود.
• هزینه‌ها: تایلند: ۲۰۰۰ بات (حدود ۶۰ دلار) برای ویزای بر ورود؛ ژاپن: رایگان برای ویزافری یا ۳۰۰۰ ین (۲۰ دلار) برای eVisa؛ سنگاپور و مالزی: رایگان برای ویزافری؛ سریلانکا: ۵۰ دلار برای ETA.

مقایسه کلی

مشکلات و دلایل رد شدن ویزای توریستی

رد شدن ویزای توریستی یکی از مشکلات رایج برای متقاضیان است که می‌تواند به دلایل مختلفی رخ دهد، از جمله مدارک ناقص، شک در قصد بازگشت به کشور مبدأ، یا مسائل قانونی. بر اساس آمار و تجربیات، نرخ رد ویزای توریستی در کشورهایی مانند ایالات متحده بالا است و اغلب به دلیل عدم اثبات کافی الزامات رخ می‌دهد. این دلایل می‌توانند در سال ۲۰۲۶ نیز ادامه داشته باشند، به ویژه با افزایش تقاضا برای رویدادهایی مانند جام جهانی فوتبال در آمریکا و کانادا، که ممکن است بررسی‌ها را سخت‌گیرانه‌تر کند. در ادامه، به بررسی اصلی‌ترین دلایل با تمرکز بر موارد ذکرشده می‌پردازیم.

مدارک ناقص یا اشتباه

یکی از شایع‌ترین دلایل رد ویزا، ناقص بودن یا اشتباه در مدارک ارائه‌شده است که می‌تواند شامل فرم درخواست، عکس‌ها، یا مدارک پشتیبان باشد.

• اشتباهات در فرم درخواست: خطاهای املایی در نام، تاریخ‌ها، یا پاسخ‌های ناقص به سؤالات (مانند عدم پاسخ به بخش‌های  N/A) می‌تواند منجر به رد شود. برای مثال، در ویزای ایالات متحده (B1/B2)، فرم DS-160 باید دقیق و کامل پر شود.
• مدارک گم‌شده: عدم ارائه مدارک ضروری مانند اثبات مالی، برنامه سفر، بلیط رفت‌وبرگشت، یا بیمه مسافرتی (به ویژه برای شینگن با حداقل پوشش ۳۰,۰۰۰ یورو). در موارد شینگن، مدارک ناقص اغلب دلیل اصلی رد است.
• نکته مهم: مدارک باید ترجمه‌شده و معتبر باشند؛ برای جلوگیری، فرم را دوبار چک کنید و از کمک حرفه‌ای استفاده نمایید.

شک در بازگشت به کشور مبدأ

افسران ویزا اغلب نگران هستند که متقاضی پس از پایان سفر بازنگردد و ممکن است قصد اقامت غیرقانونی داشته باشد، که این تحت بخش ۲۱۴(b) قانون مهاجرت ایالات متحده یا قوانین مشابه در سایر کشورها بررسی می‌شود.

• عدم اثبات پیوندهای قوی: نداشتن شغل ثابت، خانواده، اموال یا تعهدات در کشور مبدأ می‌تواند شک ایجاد کند. برای مثال، دانشجویان یا بیکاران بیشتر در معرض رد هستند اگر نتوانند بازگشت را ثابت کنند.
• اثبات مالی ناکافی: گردش حساب بانکی ضعیف یا عدم اثبات توانایی پوشش هزینه‌ها بدون کار در کشور مقصد، می‌تواند نشان‌دهنده قصد ماندن باشد.
• نکته مهم: ارائه گواهی اشتغال، حقوق‌نامه، سند مالکیت یا روابط خانوادگی می‌تواند این شک را کاهش دهد؛ در مصاحبه، دلایل بازگشت را واضح توضیح دهید.

نکات قانونی

مسائل قانونی می‌توانند به طور مستقیم منجر به رد شوند، زیرا کشورها اولویت امنیت و رعایت قوانین را دارند.

• سابقه جنایی یا امنیتی: هرگونه سابقه کیفری، حتی جرایم کوچک، یا ارتباط با فعالیت‌های مشکوک می‌تواند دلیل رد باشد، به ویژه در ایالات متحده که بررسی‌های امنیتی سخت‌گیرانه دارد.
• نقض ویزای قبلی: ماندن بیش از حد مجاز در سفرهای گذشته، کار غیرقانونی یا رد ویزای قبلی می‌تواند "رد فلگ" ایجاد کند و منجر به ممنوعیت ورود شود.
• تقلب یا اطلاعات غلط: ارائه اطلاعات نادرست یا مدارک جعلی، مانند دعوت‌نامه‌های ساختگی، می‌تواند منجر به رد دائمی و حتی پیگرد قانونی شود.
• نکته مهم: صداقت کامل در فرم و مصاحبه ضروری است؛ اگر سابقه‌ای دارید، توضیح دهید و مدارک پشتیبان ارائه کنید. در سال ۲۰۲۶، سیستم‌های الکترونیکی مانند ETIAS در اروپا بررسی‌های امنیتی را افزایش می‌دهند.

ویزای جام جهانی 2026

جام جهانی فوتبال ۲۰۲۶ در ایالات متحده، کانادا و مکزیک برگزار می‌شود و هیچ ویزای ویژه‌ای برای طرفداران (مانند ویزای فن) وجود ندارد؛ بنابراین، متقاضیان باید بر اساس قوانین هر کشور اقدام کنند. برای ورود به آمریکا، بیشتر ملیت‌ها نیاز به ویزای توریستی B-2 دارند که شامل پر کردن فرم DS-160 آنلاین، پرداخت هزینه (حدود ۱۸۵ دلار)، ارائه مدارک مانند پاسپورت معتبر، اثبات مالی، برنامه سفر و مصاحبه در سفارت است، در حالی که شهروندان ۴۰ کشور عضو برنامه ویزای آزاد (VWP) می‌توانند از سیستم الکترونیکی ESTA (با هزینه ۲۱ دلار) استفاده کنند. برای کانادا، ویزای بازدیدکننده (Visitor Visa) یا مجوز الکترونیکی سفر (eTA  با هزینه ۷ دلار کانادا) الزامی است، که فرآیند آن عمدتاً آنلاین است اما ممکن است نیاز به بیومتریک حضوری داشته باشد. در مکزیک، بسته به ملیت، ویزا یا مجوز الکترونیکی (ETA) مورد نیاز است، و شهروندان برخی کشورها می‌توانند بدون ویزا وارد شوند اگر شرایط را داشته باشند. داشتن بلیط مسابقات تضمینی برای صدور ویزا نیست و افسران مرزی تصمیم نهایی را می‌گیرند.

برای جلوگیری از مشکلات، حداقل ۶ تا ۱۲ ماه قبل از مسابقات اقدام کنید، زیرا تقاضا بالا خواهد بود و زمان پردازش می‌تواند تا چند ماه طول بکشد. مدارک کلیدی شامل پاسپورت معتبر (با حداقل ۶ ماه اعتبار)، اثبات قصد بازگشت به کشور مبدأ (مانند گواهی اشتغال یا سند مالکیت)، برنامه دقیق سفر و اثبات مالی کافی است. در صورت رد ویزا، دلایل مانند مدارک ناقص یا شک در بازگشت را بررسی کنید و دوباره اعمال نمایید؛ همچنین، برای ورزشکاران یا کارکنان، ویزاهای خاصی مانند P-1 یا O-1 در آمریکا ممکن است لازم باشد.