تفاوت ویزا، اقامت و تابعیت چیست؟

تفاوت ویزا، اقامت و تابعیت چیست؟

مهاجرت یکی از پیچیده ترین مقوله هایی است که هر انسانی ممکن است در طول زندگی خود تجربه کند. هر انسانی ممکن است به دلایل مختلف شخصی یا کاری تصمیم به مهاجرت به یک کشور خارجی بگیرد. برای مهاجرت نیاز به دریافت ویزا است و ویزا انواع مختلفی دارد که هر یک شرایط مخصوصی را برای فرد ایجاد می کنند که نداشتن آگاهی کامل نسبت به آن ها می تواند شرایط پیچیده ای را برای مهاجرت فرد ایجاد کند. همراه ما باشید تا برترین نکات را در مورد تفاوت اقامت و تابعیت بدانید.

اقامت و تابعیت (residency & citizenship) جز عبارت هایی هستند که در مهاجرت کاربرد بسیار زیادی دارند. بسیاری از افراد ممکن است با خود تصور کنند این دو عبارت تفاوت چندانی با یکدیگر ندارند، اما در حقیقت این دو عبارت دو مفهوم کاملا متفاوت در مهاجرت دارند و در این نوشته می خواهیم تفاوت های اقامت و تابعیت را مورد بررسی قرار دهیم.

و خوبه که  تفاوت بین اونارو بدونیم

ویزا چیست؟

همونطور که میدونید ، ویزا به اجازه حضور مدت دار، در یک کشور از پیش تعیین شده گفته می شود و دارای انواع مختلفی است :

کاری ، تحصیلی ، توریستی و…

و بازم بسته به تعداد ورود و خروج و مدت اقامت انواع مختلفی دارد.

اقامت چیست؟

اقامت هر کشور به دو نوع،موقت و دائم تقسیم میشود.که به واسطه مدت حضور فرد،هدف از سفر،اشتغال به کار و….نوع آن تعیین می شود.

همچنین با داشتن هر یک از این اقامت ها،محدودیت رفت و آمد به آن کشور برای فرد برداشته می شود.

تفاوت اقامت دائم با اقامت موقت در این است که فرد اگر هفت سال در کشور مورد نظرش زندگی کند  می تواند برای دریافت شهروندی یا تابعیت، درخواست بدهد.

تابعیت چیست؟

 با اخذ تابعیت یک کشور، شما پاسپورت آن کشور را دریافت و از تمامی مزایای آن کشور برخوردار می شوید.

تفاوت بین اقامت و شهروندی (تابعیت)

تفاوت اصلی بین اقامت و تابعیت این است که افراد مقیم کشوری دیگر پاسپورت دوم آن کشور را دریافت نمیکنند. همچنین، محدودیت هایی هم برای افراد دارای اقامت وجود دارد به طور مثال، افراد دارای اقامت امکان شرکت در رای گیری را ندارند اما شهروندان دارای حق رای میباشند.

تفاوت بین اقامت و تابعیت

تابعیت یا شهروندی به شرایطی گفته می شود که فرد تحت حمایت و محافظت کامل دولت حاکم قرار بگیرد. هنگامی که شما شهروند یک کشور هستید از تمامی حقوق سیاسی مثل رای دادن برخوردار هستید. در حقیقت فردی که تابعیت یک کشور را دارد تمامی حق و حقوق یک شهروند بومی و کسی که در آن ناحیه به دنیا آمده است، را دارد.

 البته از طرف دیگر باید به این نکته هم اشاره کنیم که فردی که تابعیت یک کشور را می گیرد باید مالیات بدهد و دیگر وظایفی که بر عهده افراد بومی است (مانند خدمت سربازی) را نیز باید انجام دهد.

 به صورت خلاصه فرد با دریافت تابعیت، به نوعی ملیت آن کشور را پذیرفته است و به عنوان یک فرد اهل آن کشور شناخته می شود. برای مثال کسی که تابعیت کانادا را دریافت می کند به یک شهروند کانادایی تبدیل می شود و نه تنها در کانادا بلکه در کل جهان وی را به عنوان یک فرد کانادایی می شناسند.

اصطلاح شهروند برای نخستین بار در قرن ۱۴ و در کشور انگلیس به کار گرفته شد و از آن برای توصیف کسانی استفاده می شد که در یک شهر یا موقعیت مکانی خاص ساکن می شدند. رفته رفته افرادی که از آن ها به عنوان شهروند یاد می شد، به حق و حقوق بیشتری دست یافتند و به افرادی که تمامی حق و حقوق افراد عادی و بومی منطقه را دارا بودند، تبدیل شدند.

در قرن ۱۵ برای نخستین بار واژه resident  به معنای مقیم، وارد لغت نامه زبان انگلیسی شد و از آن برای توصیف کسانی استفاده می شد که در یک منطقه خاص مثل شهر زندگی می کردند. در ابتدا دو واژه شهروند و مقیم معنای یکسانی داشتند و دو واژه مترادف محسوب می شدند. برای مثال فرد می توانست خود را شهروند لندن و یا مقیم شهر بماند. اما رفته رفته بین این دو اصطلاح تمایز به وجود آمد و به دو اصطلاح کاملا متفاوت تبدیل شدند.

امروزه واژه شهروند به کسانی اطلاق می شود که به صورت قانونی تابعیت یک کشور را دارند و شامل تمامی قوانین موجود در آن کشور می شود. در مقابل واژه مقیم، برای توصیف کسانی استفاده می شود که در یک موقعیت جغرافیایی خاص مشغول به زندگی، کار و یا تحصیل هستند و یا در آنجا زندگی می کنند. برای مثال دانشجویی که در خوابگاه زندگی می کند، مقیم خوابگاه است و تابعیت آن مکان را ندارد.

توضیح حقوق شهروندی 

شما به عنوان شهروند یک کشور که تابعیت آن را دارید دارای حق و حقوق مشخصی هستید که میتوانید از آنها بهره مند شوید، البته قابل ذکر است که برخی از این شرایط در کشورهای مختلف، متفاوت میباشد اما یکسری حقوق پایه برای شهروندان هر کشوری وجود دارد که در زیر به آنها می پردازیم:

1. خروج و ورود دوباره به آن کشور در هر زمان که مایل باشید بدون نیاز به ارائه هیچگونه مدارک.

2. حق رای، و دیگر حقوق مشابه.

3. برخورداری از حقوق امنیت اجتماعی و خدمات بهداشتی کشور مورد نظر مانند انواع بیمه.

4. امکان افتتاح حساب و راه اندازی انواع کسب و کار در کشور مورد نظر.

تفاوت بین اقامت و شهروندی (تابعیت)

تفاوت اصلی بین اقامت و تابعیت این است که افراد مقیم کشوری دیگر پاسپورت دوم آن کشور را دریافت نمیکنند. همچنین، محدودیت هایی هم برای افراد دارای اقامت وجود دارد به طور مثال، افراد دارای اقامت امکان شرکت در رای گیری را ندارند اما شهروندان دارای حق رای میباشند.  با این حال، مهاجرانی که در کشورهای دیگر با اقامت دائم یا بلند مدت زندگی میکنند تقریبا از حقوق یک شهروند عادی مانند: حق کار، تحصیل، راه اندازی کسب و کار و استفاده از خدمات عمومی بهره مند هستند.

اقامت موقت

زمانی که فرد مجوز اقامت در یک کشور را به دست می آورد، قادر است به مدت یک تا پنج سال (با توجه به شرایط و قوانین مقصد) در آن کشور زندگی کند و در شهرهای مختلف آن تردد داشته باشد. در واقع اقامت موقت مجوزی است برای سکونت و مسافرت در یک کشور خارجی برای یک مدت زمان مشخص.

 فردی که اقامت یک کشور را دریافت می کند به پاسپورتی که مربوط به کشور زادگاهش است برای خروج و ورود به کشور و همچنین تمدید ویزا، نیاز دارد. پس از حداقل پنج سال اقامت به صورت موقت در یک کشور خارجی، فرد می تواند درخواست دریافت اقامت دائم بدهد.

اقامت دائم

دریافت اقامت دائم نیز به فرد اجازه می دهد که در یک کشور سکونت داشته باشد و به نقاط مختلف آن کشور سفر کند. تفاوت اقامت دائم با اقامت موقت در این است که فرد می تواند تا بیش از هفت سال در کشور مورد نظرش زندگی کند و سپس می تواند برای دریافت شهروندی یا تابعیت، درخواست بدهد. دریافت ویزای شهروندی با استفاده از برنامه های اقامتی هزینه کمتری نسبت به دریافت تابعیت از طریق سرمایه گذاری دارد.

چندین نکته درباره اقامت و تابعیت

مجوز اقامت، مدت دار و دارای شرایط خاصی است که برای تمدید آن باید این شرایط توسط فرد رعایت شود.

فرد همواره باید یک مجوز مسافرتی بین المللی مربوط به اقامت کشوری که در آن مقیم است را به همراه خود داشته باشد (مثلا ID card ).

فردی که اقامت یک کشور را دارد می تواند بدون محدودیت در آن کشور زندگی کند و به تحصیل بپردازد. در برخی از کشورها فرد برای اینکه بتواند در آنجا مقیم شود باید بتواند یک سری پیش نیازهای اولیه را تامین کند.

فرد برای دریافت هر نوعی از ویزا نباید سابقه جرم و جنایت داشته باشد. شهروندی و تابعیت برای کل طول عمر قابل استفاده است.